Schiphol of Schiphel?

Twee keer per week ben ik te vinden op Schiphol. Tegenwoordig ook wel bekend als ‘Schiphel’. Ondanks de recente negatieve berichtgeving meen ik een lans te moeten breken voor de luchthaven. Alles is subjectief, maar decennialang was Schiphol voor mij een oase van efficiency en luxe. Eén van de vliegvelden die altijd te vinden was in de lijstjes van beste luchthavens ter wereld. Steevast in de top drie van Europa en de top tien wereldwijd.

Nu lijken veel mensen er als de kippen bij om de luchthaven volledig af te branden. Dat vind ik te makkelijk. Het is een beetje hijgerig en misschien ook oneerlijk om ondernemingen – of mensen – alleen of vooral te beoordelen op basis van hun laatste prestatie. Dat is in verreweg de meeste gevallen namelijk volledig onterecht. In het geval van Schiphol vaag je daarmee 150 jaar luchtvaartgeschiedenis in één klap weg, gebaseerd op de bijzondere omstandigheden, de hype, van nu. Om iets echt te kunnen beoordelen moet je de context kennen. De omstandigheden waarin keuzes worden gemaakt en werk gedaan moet worden. In het systeem waarin wij allemaal werken, moeten snelheid en efficiency worden bereikt tegen zo laag mogelijke kosten. Dat is nu eenmaal de wereld waarin we leven. Het uitknijpen van externe leveranciers – voor de bagageafhandeling van Schiphol zijn dat er niet minder dan acht – is best practice voor nagenoeg iedere industrie. 

Daarbij heeft Schiphol een ongekend zware coronacrisis achter de rug, met miljoenen reizigers minder dan normaal. Niet een situatie waarin je royaal en preventief de beurs trekt om arbeidsomstandigheden van je medewerkers te verbeteren. Een van de aannemelijke oorzaken voor de huidige personeelstekorten is het bijeffect van de ‘flits economie’ waarin boodschappen, maaltijden en pakketjes instant bezorgd worden. Die nieuwe bezorgindustrie werkt als een magneet op de arbeidsmarkt. De horeca heeft daar net zoveel last van als Schiphol.

Kun je Schiphol verwijten dat ze deze kentering op de arbeidsmarkt niet hebben zien aankomen? Misschien hebben ze – net als vrijwel alle luchthavens in de ons omringende landen – onvoldoende geanticipeerd op de lange termijneffecten van hun beleid. Van mensen die minimaal betaald krijgen voor zwaar werk, kun je geen loyaliteit verwachten. Zeker niet met nieuwe concurrerende werkgelegenheid. Of je nu kritisch bent op personeelsbeleid van Schiphol, of op vliegverkeer in het algemeen in verband met klimaatverandering: vanuit onze comfortabele en goed bereikbare positie in het centrum van Europa is het allemaal makkelijk roepen. Meer in de periferie van Europa geeft de ontsluiting van steden en regio’s door regionale luchthavens echt een geweldige economische impuls. Mijn persoonlijke lange termijn oordeel over Schiphol blijft mede daardoor vooralsnog grotendeels ongewijzigd.

Op zoek naar betrouwbare softwareontwikkelingsdiensten?
Ontdek hoe we kunnen helpen.