Eindelijk Europa

Eindelijk is het zover. Ondanks stugge en aanhoudende tegenstand van landen als Oostenrijk en – helaas – ook Nederland, is Roemenië voor wat betreft lucht en zeevaart toegetreden tot het Schengengebied. Dit houdt in dat reizigers zonder paspoortcontrole op luchthavens verder mogen.

In mijn wekelijkse pendel tussen Nederland en Roemenië levert dit ruim een half uur tijdswinst op. Met name bij terugkomst op Schiphol, waar de apparaten voor digitale paspoortcontrole om onbekende redenen heel vaak uitstaan, een echte vooruitgang. Overigens: zou het kunnen zijn dat de marechaussee die apparaten bewust regelmatig uitzet? Ik zou zelf ook niet graag vervangen worden door een machine die mijn werk efficiënter doet dan ik zelf en bovendien geen overbodige vragen stelt, maar dit terzijde.

Los van de tijdswinst is de symboliek van toetreding tot Schengen misschien wel veel belangrijker. Reizigers van en naar Roemenië wordt nu geen strobreed meer in de weg gelegd; je hebt een boardingpass nodig, that’s it!

Het voelt bijna alsof Roemenië nu echt door de Europese gemeenschap omarmd wordt. Stapje voor stapje. Hopelijk is de toetreding van Roemenië tot de Europese monetaire unie, waarmee de Roemeense Lei zou worden vervangen door de Euro, de volgende grote stap.

Naar mijn overtuiging en ervaring – vanuit de context van iemand die in 1994 voor het eerst Roemenië bezocht – is er in de laatste 3 decennia ongelofelijk veel veranderd en verbeterd. Ik hoor dit ook terug van veel bezoekende relaties die hier een paar keer per jaar komen. Die zien de verbeteringen als het ware in een soort timelapse van 2 of 3 keer per jaar waardoor veranderingen veel zichtbaarder zijn. Eigenlijk op alle niveaus. Veel steden zijn bijvoorbeeld bezig de vele oerlelijke flatgebouwen van een isolatielaag te voorzien waardoor ze er weer veel moderner uitzien. Het nationale en provinciale wegennetwerk wordt, mede door Europese fondsen, in hoog tempo gemoderniseerd. Net zoals een heleboel regionale vliegvelden met internationale bestemmingen.  Veel belangrijker nog: jonge generaties Roemenen onderscheiden zich qua mentaliteit en opvattingen in veel opzichten nauwelijks van leeftijdsgenoten in andere Europese landen.

Wellicht is de kern van mijn betoog wel dat Roemenië zich in razend tempo aansluit in de vaart der volkeren. De vermeende cultuurverschillen tussen Oost- en West-Europa worden in rap tempo kleiner. We zien barrières verdwijnen, afstand verkleinen en internationale verbindingen verbeteren. De Roemeense president Klaus Johannis deed zelfs een gooi naar het voorzitterschap van de NAVO. Hij maakte geen kans tegen Rutte, maar toonde hiermee wel zijn betrokkenheid en ambitie om deel uit te maken van een verenigd Europa. Alleen het besef hiervan ontbreekt nog bij veel Nederlanders. Dat zien we keer op keer wanneer NetRom gasten de eerste keer Roemenië bezoeken en verrast worden door wat ze hier aantreffen.

Naast alle ontwikkelingen in de afgelopen jaren, en nu de toetreding tot het Schengengebied, hoop ik stiekem ook dat deze blog een kleine bijdrage levert aan de perceptie van haar lezers.

Op zoek naar betrouwbare softwareontwikkelingsdiensten?
Ontdek hoe we kunnen helpen.