Ontmoet Peter Rottier: Akkerbouwer in Roemenië 

Zoals jullie wellicht al hebben opgepikt, zijn de vermeende verschillen tussen Roemenië en Nederland ook in mijn persoonlijke leven een geliefd gespreksonderwerp. Zeker in gesprek met de andere ondernemers in onze kleine Nederlands/Belgische community in Craiova. Dat bracht me op het idee om in de Post Craiova ook af en toe het perspectief te belichten van andere Nederlandse en Belgische ondernemers actief in dezelfde regio.  

Deze keer laten we een ondernemer aan het woord uit een heel andere branche dan de onze, maar evenwel een pionier. Peter Rottier heeft sinds 2015 een akkerbouwbedrijf in Roemenië en hij bebouwt maar liefst 4200 hectare landbouwgrond. Dat is veel. Het Nederlandse gemiddelde is 30 of 40 hectare en in Roemenië slechts 2,8. Dat laatste doordat de landbouw hier over het algemeen nog zeer kleinschalig en versnipperd is. Een overblijfsel van vervlogen tijden.  

Peter heeft in tien jaar tijd vanuit vrijwel niets een bloeiende onderneming opgezet, met 57 man personeel, waarbij constante technische innovatie centraal staat. In mijn ogen maakt hij daarbij gebruik van wat ik gezond-verstand-ondernemerschap noem. Gewoon stap-voor-stap proberen steeds verder te optimaliseren en de beschikbare bedrijfsmiddelen zo efficiënt mogelijk inzetten. Iets dat zeker niet vanzelfsprekend is bij Nederlandse ondernemers in Roemenië, maar tegelijkertijd een zeer groot voordeel: Peter spreekt vloeiend Roemeens.  

Peter vertelt: “Dat ik deze onderneming kon starten is een droom die uitkomt. Ik heb altijd de ambitie gehad om boer te worden en zelf gewassen te telen, mijn hele opleiding en carrière stonden in dat teken. Nederland biedt een geweldige basis van kennis, techniek, logistiek en afzetmarkt. Maar vanuit het niets een agrarisch bedrijf opstarten is financieel vrijwel onhaalbaar. Uitwijken naar het buitenland is dan eigenlijk de enige optie.” 

“Roemenië kwam op mijn pad via een ondernemer die iemand zocht met verstand van plantjes telen. Nou, dat heb ik. Deze partner zag het uiteindelijk niet zitten op het Roemeense platteland, maar ik dacht: het is nu of nooit. Samen met een Belgische familie heb ik toen een graanbedrijf kunnen overnemen. Graan is als gewas gemakkelijk te telen en de grond in de regio van Craiova bleek gelukkig heel goed en geschikt, ook voor allerlei andere gewassen. Vanaf 2019 zijn we op een aantal hectare pioenrozen gaan kweken. Dankzij ons afzetgebied in Nederland konden we in een aantal jaar flink opschalen. Ik heb geïnvesteerd in zaken als oogstbanden, koelcellen, etc. en in het opleiden van kundige medewerkers in vaste dienst, die inmiddels heuse product specialisten zijn. Omdat we hun kennis graag willen houden en optimaal gebruik willen maken van de technische middelen waarin we hebben geïnvesteerd, zijn we naast pioenrozen ook rozenbottels gaan kweken, die worden gebruikt als siermateriaal in de bloemenhandel. Door slimme diversificatie met verschillende gewassen zijn we inmiddels bijna het jaar rond actief.” 

“Wat ik fijn vind aan Roemeense werknemers is dat ze er echt voor gaan. Ze zijn loyaal en flexibel, kijken niet op een uurtje meer of minder. Natuurlijk moet je als werkgever ook bereid zijn om af en toe mee te buigen. Dat is misschien het grootste contrast met Nederland, waar alles tot op de minuut is vastgelegd in regels en procedures.” 

In relatief korte tijd heeft Peter, net zoals ik, Roemenië behoorlijk zien veranderen. Hij vertelt hoe hij dat heeft ervaren: “Wat ik erg leuk vind, is dat de ontwikkeling van ons bedrijf eigenlijk gelijk oploopt met die van het land. We zijn gaan bouwen vanuit niets. Dat hebben we meteen goed aangepakt, met investeringen in de nieuwste technieken, niet gehinderd door de noodzaak ouderwetse technologie te vervangen. Diezelfde trend zie je in heel Roemenië, met name in de steden. Toen ik naar Roemenië verhuisde, wensten mensen in Nederland me veel sterkte. Als ik nu bezoekers krijg, merken ze in veel opzichten geen verschil tussen de stad Craiova en andere grote steden in West-Europa. Zeker de jongere generatie onderscheidt zich qua instelling en mentaliteit nauwelijks nog van leeftijdsgenoten waar-dan-ook in Europa.”  

Uit Peters verhaal blijkt maar weer dat ondernemen in Roemenië een stuk minder exotisch is dan het aan de oppervlakte misschien lijkt en de verschillen worden in razend tempo kleiner. De professionalisering en schaalvergroting van het Roemeense platteland zijn in volle gang, mede door de tomeloze inzet van mensen zoals Peter Rottier en de circa 3500 Nederlandse ondernemers actief in Roemenië met hem.