Hoog bezoek – Nederlandse Ambassade in Roemenië

Het is de laatste jaren niet zo veel voorgekomen, maar onlangs had ik na lange tijd weer contact met de Nederlandse ambassade in Boekarest. Als bestuurslid van het ondernemersplatform Dutch Romanian Network, was ik op 21 november 2024 aanwezig op de jaarlijkse Romanian Business Day, in Slot Loevestein. Hier kwam ik heel toevallig in contact met Andrei, een beleidsmedewerker van de Nederlandse ambassade te Boekarest. Hij was op weg naar de bijeenkomst gestrand ergens op een stationnetje bij Gorinchem en omdat ik daar toch langskwam gaf ik hem een lift. Daarna moesten we beide ook naar Amsterdam, dus we hadden tijd genoeg om te praten. Ons gesprek ging natuurlijk al snel over de veronderstelde verschillen en overeenkomsten tussen Nederland en Roemenië.

Misschien niet geheel toevallig werd ik kort daarna uitgenodigd door de Nederlandse ambassadeur; mevrouw van Haaften. Het ging om een kennismakingsgesprek en over een voorgenomen bezoek van de ambassadeur aan de NetRom campus in Craiova. Dus zo gezegd zo gedaan.

In een niet-eens-zo-heel verleden, toen ik fulltime in Roemenië woonde voor een periode van ruim 17 jaar, kwam ik veel vaker in contact met de ambassade en het consulaat. Ik heb daar echt eindeloos in de rij gestaan om visums te regelen, inclusief voor mijn eigen vrouw, iedere keer dat we samen naar Nederland reisden. Ik stond daar op de stoep een dag nadat mijn kinderen werden geboren om hun paspoort (en Nederlanderschap) te regelen. Heel af en toe reed ik naar Boekarest, dat is 500 kilometer heen en terug, speciaal om Nederlandse zaterdagskranten op te pikken. Tamelijk onvoorstelbaar zoiets, nu.

De dag dat mijn gesprek met de ambassadeur plaatsvond was de ambassade bezig met het regelen van de laatste restjes van de toetreding van Roemenië tot het Schengengebied, die later op diezelfde dag zou ingaan. Sinds deze dag kunnen ook wegverkeer en scheepvaart van en naar Roemenië ongehinderd door. De visumplicht van destijds lijkt nu dus echt helemaal verleden tijd.

Ik denk niet dat veel mensen een goed beeld hebben bij de dagelijkse activiteiten van diplomaten. Ik ook niet, dus de conversatie met ambassadeur van Haaften was zeer leerzaam. Als ambassadeur is zij beroepsdiplomaat en is op ontzettend veel fascinerende plaatsen geweest, waaronder een aantal jaren in de Gazastrook. Het is een nomadenbestaan met steeds belangrijkere posten in het buitenland. Steeds maar voor een paar jaar, want het is niet de bedoeling dat je ergens ‘wortel schiet’. Overigens, voor diegenen die menen dat diplomaten vooral veel praten en weinig voor elkaar krijgen: de permanente, 25 kilometer lange file van vrachtwagens die al jarenlang dag en nacht tussen de grensovergang tussen Roemenië en Bulgarije stond, was de dag na Schengen-toetreding als sneeuw voor de zon verdwenen. Vrachtwagenchauffeurs deden er voorheen twee dagen over om door deze grensovergang te komen. Ik kan alleen maar gissen hoe ontelbaar veel arbeidsuren hier verloren zijn gegaan, om maar niet te spreken over de vervuiling, overlast en milieuschade die dit heeft veroorzaakt. Een mooi voorbeeld van het resultaat van de inspanningen van onder meer de Nederlandse ambassade.

Voor mij persoonlijk is dankzij het hernieuwde contact weer bevestigd dat de Nederlandse vertegenwoordiging in Roemenië bestaat uit prettige, correcte en kundige mensen die goed georganiseerd hun werk doen. Dat is een geruststellende gedachte.  Evenals de bevestiging dat Nederland een werkelijk uitstekend georganiseerd landje is.

Op zoek naar betrouwbare softwareontwikkelingsdiensten?
Ontdek hoe we kunnen helpen.